Een kunstwerk door Mehdi-Georges Lahlou.
Roestvrij staal, geluid.
Voor het project, Into the Palm, the Birds..., realiseerde de kunstenaar een sculptuur in de semi- publieke ruimte die geluid en licht combineert om de diverse gemeenschap van Sint-Jans-Molenbeek bij het project te betrekken.
Eerder dan deze kunstintegratie te zien als een visuele verademing binnen de gemeente, zal het project een plaats van magie en contemplatie creëren die geactiveerd wordt door een koor van geluiden, liederen en muziek die binnen Molenbeek zelf werden opgenomen.
In zijn oeuvre is Mehdi-Georges Lahlou geïnteresseerd in het heroverwegen van de relatie tussen het werk dat hij creëert en het publiek. De vorm van zijn kunstwerk staat in dialoog met de plaats waar het getoond wordt en de mensen die het ervaren. Voor deze geluidsinstallatie stelt de kunstenaar een zintuiglijke ontmoeting voor die rekening houdt met de verschillende gemeenschappen van Molenbeek en tegelijkertijd een gevoel van eenheid tussen hen creëert.
Into the Palm, the Birds... overstijgt taal en nationaliteit om een gevoel van verwondering en samenhorigheid te creëren.
De fysieke metaalstructuur neemt de vorm aan van een uitgeholde palmboom met één ingang. Binnenin de palmboom kan men op een bankje zitten om uit te rusten en zich te laten betoveren door klank en licht. De rasterstructuur van de moucharabieh filtert het licht in het interieur dynamisch.
De palmboom is een steeds terugkerend motief in Mehdi-Georges zijn praktijk en staat ook in dit project centraal. Hij suggereert warmte en doet denken aan de warme, gele stralen van de zon, of het nu op een koude winterdag is of tijdens een regenachtige nacht. De palmboom roept, als een totem, het paradijs op en nodigt mensen uit om deze betoverende plek te betreden. Dit gevoel van magie, een bezwering van wat niet in de omgeving van Vaartkapoen lijkt te passen, is essentieel voor de ervaring van dit kunstwerk. Molenbeek bestaat uit meer dan 140 verschillende nationaliteiten: alle Molenbekenaars kunnen zich identificeren als inwoners van Molenbeek of als wereldburgers en kunnen samen de ruimte betreden en delen.
De geluidsinstallatie zal echter de ware magie betekenen waardoor de mensen die de kunstinstallatie betreden overspoeld worden. Dit klankmateriaal bestaat uit opnames van verschillende geluiden die in Molenbeek te horen zijn. Het werk is als een symfonie waarvan de gemeenschap actief deel uitmaakt.
De link tussen de geluiden en de iconografie van de palmboom zijn de vogels. De klanken van hun verschillende deuntjes vormen de basis van de geluidsinstallatie. In tegenstelling tot de palmboom, die een zonnige en magische verademing in Molenbeek oproept, zijn deze herkenbare vogelgeluiden, net als de andere geluiden, in de gemeente zelf opgenomen.
Door de tijd en ruimte heen zijn vogels in de literatuur en kunst steeds gebruikt om mensen voor te stellen, zoals we kunnen lezen in La Conférence des oiseaux, een Perzisch gedicht geschreven door Farid al-Din Attär in 1177. Ze suggereren schoonheid en individualiteit, maar ook migratie en collectiviteit.
